رامین رضایی شهابی - کارشناس ارشد شهرسازی، مدرس دانشگاه علم و فن ارومیه
بیژن عبدی - کارشناس ارشد معماری، مدرس دانشگاه پیام نور میاندوآب
میثم غضنفری - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری و منطقهای، دانشگاه آزاد قزوین
حسین فرامرزی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ارومیه

رهیافت بازآفرینی حیات شهری یکی از رهیافتهایی است که در دو دهه آخر قرن بیستم به عنوان گزینهای جهت برون رفت از افت شهری نواحی قدیمی شهرها مورد توجه تصمیمگیران و برنامهریزان شهری قرار گرفته است. بافت قدیمیمحله سنگ سیاه به عنوان نمونه مورد مطالعه یکی از محلات قدیمی شهر شیراز است که در محدوده تاریخی و فرهنگی این شهر قرار گرفته و علیرغم وجود عناصر مذهبی و تجاری در لبههای پیرامونی و گاه در عمق محله، ظرفیت مناسبیجهت بازآفرینی حیات شهری و بهسازی دارد. اما در طول دو دهه 60 و 70 ه.ش دچار افت اجتماعی و اقتصادی و متعاقب آن افت کالبدی و محیطی شده است. فرضیه اصلی این تحقیق ارتقای کیفیت شهری و رونق اقتصادی از طریق ایجاد دوباره حیات شهری میباشد. در این تحقیق به دلیل پیچیدگی موضوع و چند بعدی بودن مسئله مورد بررسی کهنیاز به تجزیه و تحلیل دارد و با توجه به ماهیت و اهمیت موضوع پژوهش از سه روش تحقیقی؛ روش میدانی و پیمایشی، روش تطبیقی و روش تحلیلی استفاده شده است. از آنجائیکه برای بررسی افت شهری در بافت قدیمی محله سنگ سیاهمجبور به بررسی کیفیت فعالیتهای موجود در محدوده خواهیم بود و فعالیتهای موجود در محدوده متنوع میباشند و هر کدام اطلاعات خاص خودشان را دارند برای کسب اطلاع در مورد هر کدام از فعالیتها علاوه بر روشهای اسنادی و مشاهده عینی از روش پرسشنامه نیز استفاده شده است

تجدید حیات، حیات شهری، بافت قدیم، سنگ سیاه، شیراز