آزاده قهاری - دانشجویی کارشناسی ارشد معماری موسسه آموزش عالی پردیسان فریدونکنار
سیدعلی سیدیان - استاد یار گروه معماری دانشگاه مازندران

اگر با نگرشی وسیع به معماری بنگریم، خواهیم دید که سرنوشت آن به شکلی جدا نشدنی به شهرسازی وابسته است و در مییابیم که معماری دیگر نمی تواند به صورت تک خانه سازی های دو بعدی خود را در زمینه هایی که اساس اصول شهری را مشخص می کند ،جداسازی کند.زیرا در این صورت ارزش فنی و هنری معماری ناچیز گرفته می شود. ما بین داخل و خارج خانه ها ،ساختمانها، و فضایشهری لایه حد واسطی وجود دارد. نمای هر ساختمان در شکل دهی به مجموعه شهری که در آن حضور دارد نیز موثر است.اگر به نمای یک ساختمان بدون در نظر گرفتن دیگر ساختمانهای شهر توجه شود، همگونی نمای شهری در مجموع از بین می رود. نمای ساختمانیبه مرور زمان وظیفه ابراز هویت زیبا سازی محیط و کارکردهای فرهنگی بسیاری به عهده گرفته است. .به دلیل تحولاتی که در دورهپهلوی اول در اثر تغییر نگرش نسبت به جداره های شهری پدیدار شده است ،این دوران به عنوان مبداء بررسی زمانی در نظر گرفته شده است. این نوشتار سعی دارد با تأکید به موضوع نما به عنوان پوسته ای هویت ساز، به باز خوانی و مقایسه تطبیقی مؤلفه های مؤثر در شکلگیری نمای شهری در دو دوره پهلوی و معاصر در شهرستان آمل، با نگرش شکلی و اقلیمی بپردازد.و در نهایت با تکیه بر بررسی تطبیقیمؤلفه های کالبدی خیابانها به این واقعیت برسد که: دو دوره مذکور چه تأثیری بر روی هویت نمای شهری،در بافت سنتی و معاصر شهرستان آمل داشته است. روش تحقیق حاضرکتابخانه ای و توصیفی تحلیلی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل دو خیابان در آمل از دوره های پهلوی و معاصر می باشد

نمای شهری، معماری شهر سازی، هویت، دوره پهلوی، دوره معاصر