زهرا غلامعلی - کارشناسی معماری ، دانشگاه علم وصنعت ایران- تهران
مریم مهدوی - کارشناسی معماری ، دانشگاه علم وصنعت ایران- تهران

در کشور ما در طی قرون متمادی تمام ساختمانها با توجه به اقلیم و شرایط محیطی ساخته میشده است. آفتاب، باد،رطوبت، سرما و گرما و به طور کلی شرایط آب و هوایی و جغرافیایی، تاثیر مستقیمی در معماری سنتی ایران در مناطقمختلف داشته است.بارزترین روش تهویه طبیعی ساختمان بادگیر بوده است ، این عناصربه دلیل مصرف انرژی های پاک در ساختمان ، مانع تخریب محیط زیست و صرفه جویی در مصرف انرژی می شوند. در بادگیر از انرژی تجدیدپذیر باد استفادهشده که عملکرد این ها بسیار شبیه به کولر های آبی امروزی می باشد ، از آن جایی که درسالهای اخیر استفاده ازتجهیزاتصنعتی تهویه مطبوع به خصوص تکنولوژی های تولید هوای مناسب با استفاده ازالگوهای معماری آپارتمانی رشدبسیاری داشته است ، لازم است با نگاه و رویکردی _اجرایی و کاربردی به الگوهای مناسب تامین هوای مطبوع درروشهای معماریسنتی ایرانی که روشی پایدار و غیرفعال می باشد به شکلی سازگار با معماری معاصر به طور کارآمد احیاء شود.در این مقاله ضمن بررسی نحوه استفاده از تهویه طبیعی در معماری سنتی به چگونگی طراحی و جانمایی عناصر موثر در تهویه همچون پنجره ها جهت استفاده از انرژی باد و تهویه مطبوع مناسب و سازگار با معماری معاصرساختمانها درشهرهای بزرگ ایرانمنطبق با الگوهای معماری سنتی ایرانی بررسی و مطالعه شده است و روشهای با کارایی بالاتر برای ایجاد تهویه طبیعی در معماری امروزی پیشنهاد شده است.

انرژی باد ، تهویه طبیعی ، بادگیر ، انرژی پاک