نقش فضاهای شهری عمومی در شکل گیری تعاملات اجتماعی با تاکید بر پیاده راه

فضاهای شهری آندسته از فضاهای باز شهری هستند که مکان تعاملات اجتماعی جوامع به حساب می آیند. امروزه کمیت و کیفیت فضاهای شهری به یکی از مهمترین معیارهای توسعه و قابلیت زندگی در شهرها بدل گردیده است. اینروابط برای شکلگیری و تعاملپذیری نیاز به فضاهایی مخصوص به خود دارد، در واقع، فضای شهری مرکز فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی شهرها بوده است. اهمیت مسأله از این نیاز بشر ناشی میگردد که انسان به سببطبیعت خاص خود برای ادامهی حیات نیازمند زنجیرهای گسترده از تعاملات با محیط، پدیدهها و اشیای اطرافش است. فضا های عمومی به دلیل جامعیت و قابلیت دسترسی برای همه می توانند برقرار کننده عدالت اجتماعی باشند و فعال نمودن این فضا ها برای جذب اقشار مختلف جامعه موجب هم بستگی، پیوند اجتماعی و هم چنین ایجاد مکانی برایتولید و تکثیر فرهنگ می گردد. ولی چیزی که بسیار حائز اهمیت است تطابق چنین فضاهایی با نیازها و خواست های شهروندان است که امکان حضور شهروند در شهر را فراهم می سازد . لذا توجه به کیفیت کالبدی و عملکردی چنینفضاهایی و همچنین تعریف و خلق رویدادهای مختلف فرهنگی و اجتماعی از سوی طراحان در فضا های عمومی می تواند به القای حس تعلق خاطر و ایجاد خاطرات جمعی مشترک و بازیابی هویت جمعی شهروند در شهر کمک کند وشهرها و جوامع پایداری را به وجود می اورد. در این مقاله سعی می شود تاضمن تعریف فضاهای عمومی ،روابط بیناجزای کالبدی و سر زندگی فضای شهری ارائه شود، همچنین سعی خواهد شد پس از تعریف پیاده راه به عنوان مکانی که بیشترین ارتباط و تماس انسان با فضای شهری از طریق آن صورت می گیرد ، مؤلفه های کیفی پیاده راه برایدستیابی به یک پیاده راه سرزنده که بتواند زمینه و بستر لازم برای حضور مردم و پیاده روی را مهیا نماید،از جمله سرزندگی،انعطاف پذیری و ایمنی اشاره می شود.

Keywords:

فضاهای شهری , فضای باز شهری , فضای شهری عمومی , تعاملات اجتماعی , پیاده راه