مطالعه رخساره های رسوبی و عوارض دیاژنزی سازند میشریف در چارچوب چینه نگاری سکانسی در میدان سیری اسفند

سازند کربناته میشریف با سن سنومانین میانی (معادل سروک بالایی در زاگرس) ، یکی از مخازن مهم گروه واسیا در میدان سیری اسفند واقع در خلیج فارس است که خصوصیات مخزنی آن ارتباط تنگاتنگی با ویژگی های رخساره ای و فرآیندهای دیاژنزی دارد. بنابراین بررسی ویژگی های رخساره ای و تاثیر عوارض مهم دیاژنزی در چارچوب چینه نگاری سکانسی ، به عنوان هدف مطالعاتی برگزیده شد. انجام مطالعات دقیق پتروگرافی و آنالیزهای رخساره ای منجر به شناسایی تعداد 8 میکروفاسیس در قالب 7 مجموعه رخساره ای شد که حاکی از رسوب گذاری سازند میشریف در یک محیط رمپ کربناته با شیب ملایم می باشد. وجود انحلال های کارستی همراه با افق های خاکزایی به عنوان مهمترین عوارض دیاژنزی محیط متئوریک مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین وجود دولومیت در سازند میشریف براساس خصوصیات پتروگرافی ، به مدل دولومیت های تدفینی مرتبط با فشردگی آهک های رس دار سازند خاتیا و همچنین مدل مرتبط با استیلولیت نسبت داده شده اند. در نهایت به منظور برقراری ارتباط بین رخساره ها و عوارض دیاژنزی و تعیین جایگاه چینه نگاری سکانسی آنها ، به شناسایی و تعیین سکانس های رده سوم برای سازند میشریف اقدام گردیده است.

Keywords:

رخساره های رسوبی , چینه نگاری سکانسی , دیاژنز متئوریک , سازند میشریف