بررسی و مقایسه مدح و معراج پیامبر(ص) در چهار مثنوی عطار (الهی نامه، اسرارنامه، منطق الطیر، مصیبت نامه)
Publish place: Research in Persian Language & Literature، Vol: 5، Issue: 9
Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 757
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PLL-5-9_010
تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1393
Abstract:
مدح و معراج پیامبر(ص) از جمله موضوعاتی است که اکثر شاعران و نویسندگان بدان توجه نموده اند ؛ به گونه ای که در سنت ادبی ما این دو مبحث ازدرونمایه های اصلی آثار کلاسیک به شمار می آید. عطار نیشابوری نیز به پیروی از چنین سنتی در ابتدای چهار منظومه الهی نامه ، اسرارنامه، منطق الطیر و مصیبتنامه به تفصیل به این دو موضوع پرداخته است. بررسی و تحقیق نشان می دهد مدح و معراج در مثنوی های مذکور دو ساخت متفاوت دارد : در الهی نامه ومنطق الطیر ، این دو بخش در هم آمیخته و در اسرارنامه و مصیبت نامه از هم مجزاست؛ مدح پیامبر اکرم(ص) در همه آنها ساختار یکسانی دارد، لکن داستا نمعراج در مصیبت نامه مستند تر است . این دو بخش ویژگی های شاعرانه چندانی ندارند و تنها می توان داستان معراج را در الهی نامه شاعرانه ترین قسمت محسوبنمود. ایهام، برجسته ترین صنعت بدیعی این آثاراست. در حیطه مختصات زبانی نیز تکرار واژگانی و تکرار یک صورت زبانی کامل در آغاز، برجسته ترین ویژگیزبانی این دو بخش است.
Keywords:
Authors
احمد رضایی جمکرانی
استادیار دانشگاه قم