اسماعیل شفق - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بوعلی سینا
سمیرا جهان رمضان - کارشناس ارشد زبان وادبیات فارسی دانشگاه بوعلی سینا

حسنک وزیر، فرد شناخته شده ای در تاریخ و فرهنگ ایران است و در نظم و نشر دوره غزنوی اشاراتی از شعرا و نویسندگان درباره او وجود دارد. وی شخصیتی جندبعدی داشت و از لحاظ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی فرد شاخصی محسوب می شد و منشأ خدمات بسیاری برای مردم بود. در این مقاله ابعاد مختلف زندگی اجتماعی- سیاسی وی را بررسی می کنیم. وزارت حسنک، در دوره محمود غزنوی که بزرگترین حامی وی بود، دست بسیاری از قدرت طلبان و سودجویان را از امور مملکت کوتاه کرد. او عاقبت با سعایت دشمنان درباری و با درخواست مستقیم خلیفه عباسی، به جرم قرمطی بودن اعدام شد. حسنک فردی میهن پرست بود و در زمان غزنویان و تسلط ترکان بر ایران در حفظ فرهنگ ایرانی و هویت ملی و به نوعی شعوبی گری در ایران تلاش می کرد. در دفاع از همین هویت و به دنبال آن ملاقات با خلیفه فاطمی بود که به وی تهمت قرمطی زدند و باید اذعان کرد که وی تمایلاتی به این مذهب داشت زیرا که یکی از اهدافش، برقراری عدالت بود.

تاریخ ادبیات، عصر غزنوی، شاعران عصرغزنوی، حسنک وزیر