بررسی و تحلیل آرایه نماد در سروده های قیصر امین پور

در سروده های قیصر امین پور دو دسته نماد می توان یافت. یکی نمادهای مرسوم که با نمادهای معمول در ادبیات فارسی و کاربردهای نمادین دیگر شاعران به نوعی همپوشانی دارد. در این مورد هر چند امین پور کوشیده است که در حوزه این ابزار زیبایی آفرین نوآوری هایی داشته باشد؛ میان نمادهای او و دیگران اشتراکاتی می توان یافت. نمادهای دیگری که در سروده های امین پور قابل توجه هستند، نمادهای ابداعی یا نمادهایی هستند که پیش از قیصر در شعر فارسی دیده نمی شوند. درست است که در این مورد می توان امین پور را نوآور ساخت های نمادین دانستف اما نباید فراموش کرد که خاستگاه هر دو نوع نماد به کار رفته، طبیعت، باورها و اعتقادات مذهبی و ملی او است. برخی از نتایجی که نویسندگان این مقاله با بررسی نماد در سروده های امین پور به آنها دست یافته اند؛ عبارت است از: 1.خاستگاه بیشتر نمادهای امین پور دین و مذهب است. 2.دفتر شعری «تنفس صبح» بیشترین نماد را در خود جا داده است. 3.لاله، رنگ های زرد، سرخ، سبز، کال و ... در سروده های او دارای معنای نمادین هستند.

Keywords:

نماد , نماد ابداعی , نماد مرسوم , شعر معاصر