پریسا صالحی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس
ناصر نیکوبخت - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس

هنرمندان به شیوه های مختلف، نگرش های سیاسی،اجتماعی و فرهنگی را در آثار خود عرضه می کنند. قیصر امین پور از شاعران فصل آغازین انقلاب است. او ملتزم به ایدئولوژی و ارزش های دینی است و اعتقاد راسخی به اصول انقلاب و آرمان های جمعی دارد، تا جایی که گویی در درون یک گفتمان خاص و عمیق ایدئولوژیک به آفرینش شعر دست می زند. این تعامل و ارتباط بین شعر قیصر امین پور با تغییرات و تحول سیاسی- اجتماعی زمانه اش ما را وارد قلمرو تحلیل گفتمان می کند. از آنجا که کلمات، آئینه معنا هستند و نقش وازگان و گزینش آنها در فرایند تحلیل گفتمان مهم و اساسی است، در این پژوهش موضوع وازه گزینی در اشعار قیصر امین پور از دیدگاه تحلیل انتقادی گفتمان بررسی شده است. در این مقاله پس از مطالعه آثار شعری قیصر امین پور از دیدگاه تحولات تاریخی، سیاسی و اجتماعی زمانه، واژگان اشعار او را در سه سطح توصیف، تفسیر و تبیین بررسی شده و با استفاده از تحلیل انتقادی گفتمان، لایههای زیرین معانی واژگان آشکار می شود تا از این طریق به نگرش ایدئولوزیک شاعر نزدیک شویم.

قیصر امین پور، واژه گزینی قیصر امین پور، شعر معاصر، تحلیل گفتمان انتقادی