رضا رحمتی - دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه تهران
علی کریمی (مله) - دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه مازندران

دولت شکل گرفته در فضای مسلط نظام وستفالیایی، که در آن دولت قدرت فائقه داشت. در مواجهه با جهانی شدن و همچنین در قالب برداشت نظریه پست مدرنیسم دچار تحول و در برخی موارد از جمله گزاره های شهروندی و حقوق بین الملل مجبور به واگذاری قدرت خود شده است. جهانی شدن فرایندی است که سیاست را جهانی کرده و به شبکه از شدن در دهکده ای جهانی و شکل گیری حوزه عمومی جدیدی انجامیده است که شهروندان آن فارغ از دخالت قدرتی که انحصار مشروع کاربرد زور را داشته باشد با هم در تعامل هستند. نظریه پست مدرنیسم نیز که به دولت به عنوان یکی از بازیگران حوزه تعریف شده روابط بین الملل می نگرد و تلاش دارد از خرده نظام های فراموش شده اعاده وجود کند، به صورت بندی متفاوتی از عناصر شاکله دولت جدید رهنمون می شود. این دولت جدید را می توان به دلیل پذیرش هنجارهای نهادینه زدایی شده نظام بین الملل و ساختار زدایی شدن نظام متصلب و ستفالیایی، دولت بین المللی شده نام نهاد. لذا فرضیه این پژوهش این است که نظریه پست مدرنیسم در روابط بین الملل و فرایند جهانی شدن در عرصه نظری، به شکل گیری گفتمان جدیدی در حوزه کوین و قوام دولت بین المللی شده منجر گردیده است. در همین راستا سه خط بارز تغییر، شامل دولت غیر ملی شده، دولت ملی شده، دولت غیر دولتی شده و رژیم های سیاسی- اقتصادی نهادینه شده، شاخص های تحول گفتمان دولت را از قالب وستفالیایی به دولت بین المللی شده، نشان می دهند.

دولت، دولت بین المللی شده، پست مدرنیسم، نظریه، سیاست جهانی شده و جهانی شدن