محمد مهدی طاهری - نیروگاه پرند شرکت O&M مپنا ، تهران -ایران

در اغلب شین های نیروگاهی شبکه در سمت فشار قوی در ساعاتی از شبانه روز ولتاژ بالا می رود. میزان تغییر ولتاژ بسته به بار شبکه و خطوط انتقال ، موقعیت نیروگاه در شبکه، پارامتر های خطوط انتقال و سایر شرایط تا حد زیادی متفاوت است. این رفتار از جانب شبکه از رفتار های سلفی و خازنی خطوط انتقال در ساعات مختلف پر باری و کم باری ناشی می گردد.رفتار شبکه انتقال در ساعات کم باری غالبا خازنی بوده که سبب بالارفتن سطح ولتاژ شبکه می گردد. طبیعتا در این زمان ها نیاز به تزریق توان راکتیو مثبت از جانب ژنراتورها جهت حفظ پایداری ولتاژی شبکه کاهش می یابد. از آن جا که تولید توان راکتیو منجر به افزایش تلفات در برخی قسمت های ژنراتور می گردد، سعی بر این است که با تنظیم بهینه توان راکتیو ، تلفات ژنراتور را کاهش داده و در مصرف انرژی نیز صرفه جویی گردد و شرایط بهره برداری از ژنراتور تا حدی بهبود یابد. شرکت سازنده ژنراتور مقادیر تلفات را برای یک نقطه کار نامی ارائه کرده است؛ در این مقاله با استفاده از معادلات ماشین های سنکرون و داده های شرکت سازنده برای پارامتر های ماشین و تلفات نامی، به تخمینی برای تلفات غیر مکانیکی(مرتبط با پارامترهای تحریک و توان راکتیو) در نقاط کاری مختلف ژنراتور دست می یابیم.

بهره برداری بهینه ژنراتور ، توان راکتیو ، سیستم تحریک ، تلفات ژنراتور ، بهینه سازی مصرف داخلی نیروگاه