تعیین ارزش افزوده کمی و کیفی پروژ ه های صنعت برق کشور

بکارگیری شاخص های پیشنهادی این مقاله در تعیین ارزش افزوده پروژ ه ها در کنار شاخص های سنتی (درصد پیشرفت فیزیکی پروژه، درصد جذب بودجه) بسیار اثربخش خواهد بود . این شاخصها از یک طرف می توانند در یک سازمان پروژه-محور به نتایج کارآمد نهاد برنامه ریزی و کنترل پروژه آن سازمان، تبدیل شده و بازخوردهای مناسبی برای نظارت بر عملکرد مدیران پروژه به وجود آورند و از طرف دیگر، در تصمیمات کلان سیاستگذاران صنعت برق کشور نسبت به اولویت بندی و تاکید بر اجرای هدفمند برخی از پروژ ه های تحقیقاتی این صنعت، راهگشا باشند. مقاله حاضر، به چگونگی تعیین ارزش افزوده کمی و کیفی پروژه های تحقیقاتی صنعت برق کشور در سطح منافع ملی پرداخته است. روش ارزیابی کمی پیشنهادی، تحلیل هزینه–منفعت (B/C) است که به کمک این شاخص، نسبت منافع به هزینه های هر پروژه در سطح اهداف کلان صنعت برق به سادگی تعیین شده تا به کمک آن اقتصادی بودن یا نبودن پروژه ها ارزیابی شود. همچنین با توجه به اینکه در تعیین ارزش افزوده هر پروژه علاوه بر پارامترهای کمی، پارامترهای کیفی نیز به نوبه خود تأثیر بسزایی خواهند داشت لذا در نهایت این مقاله به عنوان مورد مطالعاتی خود با استفاده از روش ارزیابی کیفی لیکرت (Likert) اقدام به تعیین ارزش افزوده کیفی برخی از پروژه های متتخب پژوهشگاه نیرو نموده است.

Keywords:

ارزش افزوده , ارزیابی کمی , ارزیابی کیفی , روش منفعت-هزینه , روش لیکرت , تست روایی و پایایی , مطالعات اقتصادی