مقایسه ضریب انتشار یون کلرید در بتن واقع در جزیره قشم با مدل های موجود در ادبیات فنی

امروزه سازه های بتنی نقش بسیار مهمی در زیرساختهای هر جامعه ای دارند. بنابراین شرایط و عملکرد این سازه ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در سالهای اخیر تعداد زیادی از سازه های بتنی در مناطق دریایی کشورهای مختلف دنیا و مخصوصا خلیج فارس دچار آسیب دیدگی و یا خرابی زودرس شده اند. تخریب بتن در محیطهای کلریدی و خورنده یکی از مهمترین مشکلاتی است که مهندسان عمران امروزه در نگهداری سازه های بتن مسلح با آن مواجه میباشند. بنابراین لزوم بررسی فرایند انتشار یون کلرید و تخمین ضریب انتشارپذیری یون کلرید در بتن به منظور تخمین عمر مفید سازه های بتنی در شرایط محیطی مهاجم همچون منطقه خلیج فارس ضروری به نظر می رسد. در مطالعه حاضر به مقایسه ضریب انتشار یون کلرید در آزمونه های بتنی واقع در منطقه جزر و مدی جزیره قشم با مدل های ارائه شده در ادبیات فنی برای ضریب انتشار یون کلرید در بتن پرداخته شده است. در این مطالعه آزمونه های بتنی با نسبت های آب به سیمان 0/35، 0/40، و 0/50 و بدون پوزولان و آزمونه های حاوی 5، 7/5 و 10 درصد دوده سیلیس با نسبت آب به سیمان ثابت و برابر 0/40 طی مدت زمان 10 ماه رویارویی در منطقه جزر و مدی جزیره قشم مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که ضریب انتشار یون کلرید در بتن درمنطقه جزر و مدی جزیره قشم با تقریب مناسبی با نتایج حاصل از اغلب مدل های بررسی شده بخصوص در آزمونه های حاوی دوده سیلیس مطابقت دارد.

Keywords:

بتن مسلح , دوده سیلیس , ضریب انتشار یون کلرید , مدل , ناحیه جزر و مدی