ناهید توسلی - کارشناس ارشد انرژی و معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
محمد مهران فر - کارشناس معماری

نمای ساختمان به عنوان یک لایه جداکننده میان شرایط آب و هوایی داخل و خارج، نقش مهمی در کارایی انرژی آن دارد و می تواند مانند یک سیستم انرژی خورشیدی غیرفعال عمل کند. یکی از راهکارهای ارائه شده در این زمینه، نماهایتهویه شونده هستند. در این نماها، یک لایه هوا(که به صورت طبیعی یا مکانیکی تهویه می شود) میان نما و دیوار ساختمان وجود دارد. نماهای تهویه شونده با درز بازOJVFگروهی از نماهای تهویه شونده هستند که در آن ها، نما از پانل هایی که با درزهای باز باریکی از هم جدا شده اند، تشکیل شده است و تهویه از طریق این درزها(به صورت طبیعی) صورت میگیرد. نمای تهویه شونده با درز باز که امروزه به عنوان جایگزینی برای نماهای سنتی پیشنهاد شده، دارای پتانسیل بالایی برای طراحی به صورت هوشمند است. هدف این مقاله، طراحی هوشمندانهOJVF است، طوری که بتواند در زمان هایی که تهویه لایه هوا، باعث عملکرد بهتر می شود، درزهای نما باز و در زمان هایی که تهویه منجر به اتلاف گرما می شود، درزها بسته شوند. بدین منظور ابتدا دو سیستم نمای با درز باز و نمای بسته، در نرم افزار فلوونتFluent شبییه سازی وعملکرد انرژی آن ها در فصل تابستان و زمستان بررسی شده تا ببینیم هر کدام در چه زمان هایی کارایی بالاتری دارند. با تحلیل نتایج، به این نتیجه رسیدیم که در زمان های با تابش بالا بیشتر در تابستان OJVFبه علت خروج گرما از نما، ناشی از تهویه ایجاد شده در حفره هوا، ویژگی های حرارتی بهتری دارد. در مقابل در زمان های با تابش کم یا بدون تابش(بیشتر در زمستان و یا در شب ها)، نمای بسته که مانند عایق حرارتی عمل می کند، عملکرد بهتری دارد. سپس چند راهکار برای طراحی هوشمند نما، پیشنهاد شده است که شامل استفاده از مصالح هوشمند برای باز و بسته شدن درزها و استفاده از یک سیستم متحرک مکانیکی می باشد.

تهویه، مدلسازی رایانه ای، نمای تهویه شونده ، نماهای هوشمند