مسعود تقوی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد نوشهر، گروه مهندسی مکانیک، نوشهر، ایران

ساختمانهای اداری و تجاری کشور بیش از یک سوم انرژی مصرفی کشور را به خود اختصاص داده که به نظر می رسد ارزش آن به قیمت جهانی سالیانه بالغ بر 6 میلیاد دلار می گردد. از این میزان حدود 50 تا 60 درصد صرف گرمایش و سرمایشساختمان در فصول مختلف سال می شود و این بدان معنا است که از کل انرژی مصرفی بین 15 تا 20 درصد به مصرف گرمایش و سرمایش فضای مسکونی اختصاص می یابد. بیشتر ساختمانهای کشور فاقد ضوابط فنی شناخته شده برایجلوگیری از به هدر رفتن انرژی سرمایی یا گرمایی می باشند. تغییر وضع موجود به سوی وضع قابل قبول قطعا تلاشهماهنگ عظیمی را از سوی مردم و مسوولان آن هم به طور مداوم می طلبد. بنای این تحول، تدوین مقررات و ضوابط فنی برای صرفه جویی در مصرف انرژی در ساختمانها میباشد که این امر با تدوین ضوابط فنی برای پوسته ساختمان، ضوابطلازم برای صرفه جویی در مصرف انرژی تاسیسات مکانیکی و برقی به نام مبحث 19 مقررات ملی ساختمان ارائه شده است. انجام اقدامات بهینه سازی در ساختمان ها با هدف کاهش مصرف انرژی (سوخت، برق، آب)، کاهش هزینه های پرداخت شده توسط مردم برای انرژی مصرفی، ایجاد شرایط مطلوب دمای ساختمان به دلیل بالا رفتن کیفیت ساخت بناها و کاهش آلودگی محیط زیست ناشی از مصرف سوخت های فسیلی انجام می گردد.

بهینه سازی – ساختمان هوشنمد – صرفه جویی – ممیزی انرژی ، CHP