تحلیل مولفه های موثر در تقویت همگرایی اقوام در ایران مطالعه موردی استان آذربایجان غربی

درقرن بیست و یکم دیگر محوریت مرزها مطرح نیست و بحرانها با محوریت ملتهای مرزی ازمرزها به درون کشورها تحمیل میشوند هدف ازاین استراتژی انتقال بحران ازمرز به درون کشورهاست لذا دراین قرن جنگ بین کشورها رانخواهیم داشت اما متاسفانه شاهد جنگ بین ملت ها آن هم با تاکتیکهای مختلف خواهیم بود چرا که استراتژی قدرت ها یکی است و فقط تاکتیک هایشان تغییریافته است تهدیدات مرزی قرن بیست و یکم که منجر هب بروز ناامنی های مرزی و انتقال بحران ازمرزها به داخل کشور میشوند شامل سه دسته تهدیدات داخلی تهدیدات فرامرزی و تهدیداتی که مرز را نمی شناسند می باشد باتوجه به رویکرد فوق هدف ازاین پژوهش بررسی و شناخت مولفه های موثر درتقویت همگرایی قومی دراستانهای مرزی آذری نشین کشور می باشد استان آذربایجان غربی به دلیل گوناگونی و تنوع فرهنگی اجتماعی و قومی ازسویی باتوجه به مقتضیات زمان و براثرسیاستهای متفاوت دچارتغییر و تحولاتی شده و ازسوی دیگر اقوام ساکن درآن دارای خواستهها و گرایش ها و مطالبات متنوعی هستند لذا ارایه بررسی و تحلیل شاخصهای موثردرهمگرایی اقوام دراین استان ضرورت دارد با بررسی وضعیت و فرایند همگرایی بوسیله شناسایی منافع و پتانسیلهای بالقوه دینی فرهنگی اقتصادی اجتماعی سیاسی همگرا کننده به تبیین راهکارهای موثردرافزایش انسجام و همگرایی قومیتی پرداخته شده است

Keywords:

گروه های قومی , ناسیونالیسم قومی , مطالبات قومی , همگرایی , آذربایجان غربی