یوسف درویشی - استادیار و عضو هیات علمی رشته جغرافیا برنامه ریزی شهری
احمد اسکندری نوده - استادیار و عضو هیات علمی رشته جغرافیا برنامه ریزی شهری
هوشنگ آتش جامه - کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری

مسکن یکی ازنیازهای اساسی انسان است ودستیابی به آن یکی ازشاخص های توسعه یافتگی محسوب میشود این وضعیت درشهرهای مرزی که همواره باملاحظات سیاسی امنیتی و .. رو برو می باشند ازاهمیت خاصی برخوردار است تحقیق حاضر به شناخت وضعیت شاخصهای مسکن درشهر مرزی پارس آباد و توسعه آن درطول دهه های اخیر می پردازد و دراین مقاله سعی میشود ازامارها و اطلاعات ارگانهای زیربط نظیر مرکز آمار ایران وزارت مسکن بانک مرکزی جمهوری اسلامی وسازمان مدیریت و برنامه ریزی استان استفاده و سیرتحولات مسکن درشهرپارس آباد طی دوره بیست ساله 1385-1365 مورد ارزیابی قرارگیرد و مقایسه اجمالی شاخصهای توسعه مسکن این شهر را باسایر نقاط شهری کشور و شهرسالم انجام دهد تا تصویرروشنی را ازوضعیت مسکن درشهر مرزی پارس آباد ارایه کند که نتایج آن حاکی ازبهبود استانداردهای مسکن درطول زمان بوده است با این حال درمقایسه با نقاط شهری کشور شهرمرزی پارس آباد درجات پایین تری ازشاخصهای کمی و کیفی مسکن را داراست بطوریکه این عقب ماندگی درشاخصهای کمیتی مسکن کامل مشهود است این شاخصها درمقایسه با شهرسالم نیز دروضعیت خیلی پایینی قراردارد و درپایان سعی میشود راهکارهای مناسبی درجهت بهبود وضعیت مسکن مربوط به سطوح خرد و کلان ارایه گردد

مسکن ، شاخصهای کمی ، شاخصهای کیفی ، پارس آباد ، شهرمرزی