ارزیابی ساختار فضایی شهرهای مرزی استان کرمانشاه و شناسایی پتانسیلهای موجود برای سرمایه گذاری در آنها (نمونه موردی شهرستان جوانرود)

شهرمرزی جوانرودبه مساحت 195/19کیلومترمربع درفاصله 81کیلومتری ازشهرکرمانشاه مرکزاستان واقع شده است که بامشکلات و نابسامانی های زیادی مواجه میباشد که یکی ازمهمترین آنها ساختارفضایی ناموزون شهر است درهمین راستا این پژوهش باهدف شناخت ساختارفضایی شهرجوانرود و پیامدهای آن براین شهرونیز شناسایی پتانسیلهای موجود برای سرمایه گذاری درآنها انجام شده است روش پژوهش کاربردی توسعه ای و میدانی می باشد بااستفاده ازمدل تاپسیس بررسیهای تطبیقی با16استان مرزی ایران ازنظرتوسعه یافتگی و توسعه نیافتگی صورت گرفته است بررسیهای انجام شده نشان میدهد توزیع فضایی شاخصهای توسعه درسطح منطقه متعادل نبوده چرا که شرایط محیطی و جغرافیایی و نحوه استقرار سکونتگاه ها تاثیر فراوانی درپراکنش شاخصها وخدمات ایجادنموده است همچنین سرمایه گذاری دولت دراین شهرمرزی و ایجادطرح های صنعتی بزرگ که این خود باعث جمعیت پذیری بیشتر وماندگاری جمعیت دراین شهرها میشود و به تبع آن ترددها مشارکت ها و توجه دولت به سرمایه گذاریها باعث میشود حفاظت مرزی و درونی افزایش یافته و درنتیجه احساس امنیت درشهروندان زیادتر گردد دراین شهر به دلیل بحرانهای کشورهمسایه عراق هنوز صورت نگرفته است عوامل بهداشتی و درمانی کشاورزی مراودات مرزی ازجمله موثرترین عاملها درتعیین سطوح توسعه یافتگی منطقه می باشد محدوده مرکزی شهر ازساختارفضایی ضعیف تر ومحدوده های پیرامونی ازساختارفضایی قویتری برخوردارند

Keywords:

جوانرود , ساختارفضایی , شهرمرزی , ساختارشهری , سرمایه گذاری , بازارچه مرزی