سیدعلیرضا میرمحمدصادقی - دکترای صنایع- استادیار دانشگاه دانشگاه امام حسین (ع)
محمدرضا اقدمی ثانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع(مدیریت سیستم و بهره وری)

این مقاله یافته های یک پروژه ى تحقیقی در مورد موانع کاربرد مهندسی ارزش در پروژه های عمرانی کشور را بیان می کند. که با جمع آوری اطلاعات و نظرات کاربران و آشنایان با مهندسی ارزش انجام شده است. یافته های این تحقیق عبارتند از: نظرات مخاطبان درباره میزان کاربرد مهندسی ارزش در پروژه ها، شناسایی و دسته بندی عواملی که موانع کاربرد و توسعه مهندسی ارزش در پروژه های عمرانی کشور هستند و مزایا و فوایدی که استفاده کنندگان از تکنیک مهندسی ارزش حصول آن را تایید می کنند. همانطور که نتایج تحقیق نشان می دهد، میزان کاربرد مهندسی ارزش در پروژه های عمرانی کشور نامحسوس است و اکثر پروژه ها از نتایجی که کاربرد این تکنیک می تواند در پی داشته باشد، محروم هستند و مخاطبان نبود جایگاه سازمانی برای این تکنیک در موسسات را از مهمترین عوامل عدم توسعه ى کاربرد مهندسی ارزش می دانند و عدم آشنایی و درک غلط از مفهوم و وظیفه ى این تکنیک و عدم اختصاص زمان لازم برای اجرای آن از دیگر عوامل موثر در عدم کاربرد آن می باشد. اکثر مخاطبانی که در اجرای مهندسی ارزش در پروژه ها حضور داشتند، به اهداف اصلی تکنیک یعنی حذف هزینه های غیرضروری، کاهش زمان اجرای پروژه، کاهش ریسک های پروژه و... دست یافته بودند. و موانعی مثل نبود فرهنگ صرفه جویی(مخصوصا در بخش عمومی)، نقص در قوانین و مقررات و ریسک گریزی را بزرگترین عواملی می دانستند که توسعه ى مهندسی ارزش در پروژه های عمرانی را تهدید می کند. این مقاله با ارائه ى چند راهکار به پایان می رسد، اما آنچه مسلم است فراگیر شدن این تکنیک به تلاش دولت برای ایفای نقش رهبری و ترغیب علاقه مندی دست اندرکاران صنعت ساختمان به کاربرد این تکنیک در پروژه های عمرانی وابسته است.

مهندسی ارزش- پروژه های عمرانی- پیشنهاد تغییر به روش مهندسی ارزش