Sepideh Sahar M Mirzaei Zarandi
Reza Molaei

سه نوع آب زائد در نیروگاه زمین گرمایی نسیاولیر(ایسلند)تولید می شود که شامل آب چگالیده و آب جدا شده از چاه های زمین گرمایی با آنتالپی بالا و آب تازه زیرزمینی گرم شده است که از چاه های کم عمق سرچشمه می گیرد. این سه نوع سیال متفاوت نمایانگر یک منبع بلقوه آلودگی از نوع شیمایی و یا آلودگی حرارتی است. این سیالات در جریانات سطحی و یا در چاههای کم عمق فرو می روند و از آنجا که می تواند باعث مشکلات زیست محیطی غیر قابل بازگشت شود،امروزه غیرقابل قبول محسوب می گردد. در حوزه زمین گرمایی نسیاولیر،آب چشمه های سطحی در گدازه ههای نسیاهرون و آب دریاچه تینگلاوتان دو بار در سال در ده نقطه اندازه گیری می شود و اجزاء ترکیبات شیمیایی اصلی، درجه حرارت و همچنین pHسنجش می شود. دماسنج ها نیز در نقاط مختلف از جمله در اعماق مختلف چاه های کم عمق تحقیقاتی برای تعیین پروفایل دما نصب شده اند. این مقاله پایش انجام شده بر آب زائد از نیروگاه زمین گرمایی نسیاولیر را شرح می دهد.این بررسی نتایج پایش شیمیایی و حرارتی مانیتورینگ برای 30 سال گذشته را تشریح و روشهای مختلفی را که برای جلوگیری از آلودگی شیمیایی و حرارتی استفاده می شود را تشریح می کند که شامل استفاده از برج خنک کننده و چاه های تزریق مجدد است. در نهایت پیشنهاداتی ارائه شده تا هم استانداردهای زیست محیطی اجرا شود و هم از اختلال های عملیاتی جلوگیری بعمل آید.

Geothermal, Power Plant, Thermal Pollution, Waste Water, Environment