عبدالمجید درویشی - دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهران)، دانشکده مهندسی شیمی
عبدالرضا اروجعلیان - دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهران)، دانشکده مهندسی شیمی
مصطفی کشاورزمروجی - دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهران)، دانشکده مهندسی شیمی

در مطالعه حاضر، غشا کامپوزیت پلی دی متیل سیلوکسان (PDMS) برای حذف استایرن از پساب پتروشیمی توسط فرایند تراوش تبخیری استفاده شده است. اثرات غلطت استایرن، فشار خروجی ، دمای عملیاتی، سرعت جریان خوراک و ضخامت غشا بر عملکرد تراوش تبخیری بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش غلظت استایرن محلول خوراک، شار عبوری و عامل غنی سازی استایرن افزایش می یابند. علاوه بر این، مشاهده می شود با کاهش ضخامت غشا، شار عبوری افزایش می یابد. همچنین نشان داده شده است افزایش در فشار خروجی، نیروی محرکه برای انتقال جرم را کاهش می دهد و درنتیجه عملکرد تراوش تبخیری افت می کند. در پایان، انرژی فعال سازی تراوش تبخیری برای استایرن و آب محاسبه شده از نمودار آرنیوس نشان می دهد که تراوش پذیری آب از طریق غشا بیشتر از استایرن وابسته به دما است.