علیرضا سروری - دانشجوی دکترای عمران راه و ترابری
حبیب شریفی
فتح الله میرزایی
نیلوفر فاضلی

یکی از مشکلات زندگی بشر امروز ازدحام جمعیت وعدم توانایی زیرساخت های شهری درپاسخگویی به نیاز آنها می باشد.ازجمله ریرساختهای مهمی که تحت تأثیر این مهم قرارمی گیرد زیرساخت حمل ونقل و پیاده راهها می باشد. از طرفی امروزه افزایش تسهیلات حمل ونقل از طریق روشهای مرسوم به دلیل نیاز به سرمایه گذاری کلان و زمان زیاد جهت اجرا نمی تواند بعنوان راهکاری مناسبی واساسی محسوب گردد که این مساله سبب بخطر افتادن سلامتی آحاد جامعه و بخصوص نسل جدید میگردد که متاسفانه علیرغم پیشرفت تکنولوژی مساله ورزش و پیاده روی در شهرها در اولویت های آخر قرار گرفته و از طرفی نبود زیرساخت های مناسب شهری در حوزه پیاده راهها نگرانی ها را در این مقوله دوچندان کرده است. لذا درسالهای اخیرگرایش به استفاده ازمکانیزمهایی جهت بهره گیری از فناوریهای نوین،استفاده بهینه از منابع موجود، ابتکار عمل و استفاده از تکنیکهای مدیریت ترافیک شهری در اغلب کشورها، به عنوان بهترین راهکارها مورد توجه مدیران ترافیک کلان شهرها قرارگرفته است. در این مقاله سعی گردیده با نگاهی واقع بینانه به بررسی اثرات و مقایسه پیاده روی و حمل و نقل ماشینی بر محیط زیست زندگی پرداخته و با توجه به اهمیت و ضرورت انسان محور کردن فضاهای شهری، لازم است ضمن در نظر گرفتن نیازها و خواسته های افراد و گروه های مختلف استفاده کننده از فضاها، با برنامه ریزی و طراحی صحیح اقدام به ساماندهی فضاهای شهری شود.

پیاده روی، حمل و نقل ماشینی، سلامتی، محیط زیست، آلاینده ها