عباس علی نژاد - گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس
سیدمرتضی خمیر - گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس

برای تصفیه هوای صنعتی از آلاینده های آلی فرار از روش های شیمیایی، فیزیکی و زیستی استفاده می شود. در این میان روش های زیستی به دلیل مقرون به صرفه بودن، تولید نکردن پساب ثانویه، از بین بردن آلاینده و تبدیل آن به آب و کربن دی اکسید و کارایی بالا برای حذف غلظت های کم از آلاینده موردتوجه قرارگرفته اند. ازجمله روش های زیستی می توان به فیلترهای زیستی و فیلترهای زیستی چکنده اشاره کرد. از مهم ترین مشکلات این روش ها این است که به دلیل وجود لایه ای از آب، نرخ انتقال جرم در هنگام کار کردن با ترکیب های آب گریز به شدت کاهش می یابد و کارایی حذف فیلتر زیستی پایین می آید. برای غلبه بر این مشکل از یک فاز آلی علاوه بر فاز آبی برای جذب ترکیب های آب گریز استفاده می کنند. در این حالت ترکیب آب گریز ابتدا در فاز آلی حل شده و سپس با توجه به ضریب پخشش به آرامی در فاز آبی نفوذ کرده و توسط ریزاندامگان ها مصرف می شود. ازجمله عوامل مؤثر بر عملکرد روش های زیستی می توان به دما، نوع بستر، نوع آلاینده، هوادهی، تلقیح، pH و نرخ مایع گردشی اشاره کرد. بررسی حالت های مختلف گذار درروش های زیستی یکی از مهم ترین نکات در مطالعه عملکرد فیلترهای زیستی به شمار می رود.

تصفیه هوا، فیلتر زیستی، شرایط گذار، هوادهی متناوب، سامانه های دوفازی- توزیعی