سارا بنی نعیمه - کارشناس ارشد اقلیم شناسی در برنامه ریزی محیطی، سازمان اب و برق خوزستان
کاظم حمادی - دکتری هیدرولوژی سازمان آب و برق خوزستان

خشکسالی پدیده ای طبیعی می باشد که به صورت دوره ای، در هر منطقه و با هر شرایط آب و هوایی اتفاق می افتد و بخش های مختلف زندگی بشر را دستخوش تاثیرات منفی فراوانی می سازد. با توجه به وجود کمبود آب در ایران، ضرورت مدلسازی خطر خشکسالی ها با توجه به شرایط اقلیمی و محیطی کشور امری ضروری و اجتناب ناپذیر به نظر می رسد . با شاخص های مختلفی می توان خشکسالی را بررسی کرد که شاخص استاندارد Z یکی از مهم ترین شاخص های می باشد که هدف |آن اختصاص ارزش عددی به مهم ترین فاکتور اقلیمی (بارندگی) می باشد.در این مقاله به بررسی خشکسالی منطقه ماهشهر، امیدیه، رامشیر و شادگان در جنوب شرق استان خوزستان در یک دوره مشترک آماری 45 ساله 1390- 1345 پرداخته شده است. بطوریکه سال آبی 90-89 به عنوان خشک ترین سال به میزان 1/79 در شادگان دیده می شود کما این که سال بعد از آن نیز یکی از خشک ترین سال ها را بخود دیده است و این که دو سال پی در پی دچار خشکسالی گردید خطرناک تر از تک سال های است که در سال های گذشته اتفاق افتاده است. ملموس ترین اثر این پدیده، مدیریت بحران قبل از وقوع یکی از راهکارهایی است که می توان وضع نمود.

خشکسالی ، احتمال وقوع، مدیریت بحران، امیدیه، ماهشهر، رامشیر، شادگان