بیژن رحمانی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستائی- دانشکده علوم زمین دانشگاه شهید بهشتی-دانشکده ی منابع طبیعیو علوم زمین دانشگاه کاشان
محسن صیدالی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستائی- دانشکده علوم زمین دانشگاه شهید بهشتی-دانشکدهی منابع طبیعیو علوم زمین دانشگاه کاشان
حمید امینی بختیاری - کارشناسی ارشد جغرافیا و صنعت توریسم- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و پژوهشات تهران
غلام صادقی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی- دانشگاه شهید بهشتی

امروزه صنعت گردشگری به عنوان صنعتی نوپا با ویژگی های بارز و منحصر بفرد ، بخش مهمی از فعالیت های اقتصادی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را به خود اختصاص داده است . استان چهارمحال و بختیاری با داشتن طبیعت زیبا و سرسبز و چشم اندازهای منحصر به فرد دارای بیش از 951 جاذبه طبیعی متنوع و ارزشمند بوده و از این لحاظ قطب اکوتوریسم در شمال کشور ایران می باشد. این استان به عنوان بخشی از سرزمین پهناور ایران زمین، به لحاظ تاریخی، دارای سابقه ای درخشان و مرکز عمده شکل گیری تمدن آریایی ها در شمال ایران بوده و سابقه تمدن و سکونت در آن به شش هزار سال قبل بر می گردد . در این محدوده جغرافیایی بیش از 1100 اثر و یادمان های تاریخی وجود داردو بهره گیری از این قابلیت های ارزشمند و متنوع در صنعت گردشگری به مثابه منابع اقتصادی اهمیت دارند. هدف این پژوهش ، بررسی نقش گردشگری در توسعه اقتصادی استان چهارمحال و بختیاری است.این پژوهش با توجه به نوع هدف کاربردی است و از نظر ماهیت و روش، از نوع پژوهشات توصیفی – تحلیلی بشمار می رود . ابزار جمع آوری اطلاعات بوسیله پرسشنامه می باشد .جامعه آماری پژوهش، کارشناسان فعال در حوزه گردشگری استان چهارمحال و بختیاری می باشند که با روش نمونه گیری قضاوتی تعداد 350 نفر به صورت نمونه انتخاب شده اند .جهت تجزیه وتحلیل داده های پژوهش از نرم افزارspss کمک گرفته شده و برای آزمون فرضیات ازآزمون کای دو استفاده شده است . نتایج این پژوهش نشان می دهد که گردشگری در ایجاد و توسعه اشتغال ، افزایش میزان سرمایه گذاری ، ارتقای سطح در آمد و بهبود شاخص های کیفیت زندگی مردم ، تاثیر مثبت و موثر دارد

گردشگری ، جاذبه های گردشگری ،توسعه اقتصادی ، استان چهارمحال و بختیاری ، اشتغال