تاثیر تکتونیک ترافشارشی (transpression) در فضا سازی برای نفوذ توده های گرانیتوئیدی پهنه سنندج - سیرجان ( بخش شمال باختری )

بیشتر توده های نفوذی گرانیتوئیدی در بخش شمال باختری پهنه سنندج - سیرجان شکل عدسی کشید ه و بعضا چرخیده دارند که از آن جمله می توان به توده های مهمی مثل الوند، بروجرد، الیگودرز، بوئین - میاندشت و ازنا اشاره نمود . کشیدگی این عدسی ها در راستای روند ساختاری غالب مجموعه سنگهای دگرگون و چین خورده در راستای شمال باختر - جنوب خاور می باشد . بعضی از این ت وده ها بشدت در محیط تغییر شکل برشی میلونیتی شده و فابریک موجود در آنها، همسو با فابریک سنگهای دگرگون دربرگیرنده است ( مثل توده های نفوذی ازنا و علی آباد دمق ) ، و در برخی دیگر، تاثیر دگرریختی در گسترش برگوارگی تکتونیکی ضعیف در آنها مخصوصا در بخشهای حاشیه ای ت وده مشاهده می گردد ( مثل توده های گرانیتی سامن و بروجرد ) و گروهی که با همسویی روند کشیدگی با روند ساختاری سنگهای بستر، چرخش نیز نشان می دهند و دگرریختی آشکاری در آنها مشهود نیست ( مثل توده های الوند، الیگودرز و بوئین - میاندشت ). خواستگاه ساختاری این توده های گرانیتوئیدی، فضاهای کششی (extensional shear fractures) ، محصول رژیم تکتونیکی ترافشارش (transpression) در فرایند همگرایی ارزیابی می گردد . دگرریختی در این توده ها متفاوت بوده است . گروهی دارای دگرریختی شدید بوده اند و به میلونیت تبدیل شده اند متاثر از پهنه های برشی امتدادلغز همسو با تکتونیک برشی (synthetic shear zones) می باشند، و آنهایی که برگوارگی تکتونیکی بصورت ضعیف در آنها گسترش یافته تاثیر کمی از فازهای تغییر شکل برشی گرفته اند و دسته ای با داشتن هندسه عدسی که با فابریک سنگهای بستر چرخیده اند در فضاهای کش شی ایجاد شده، محفوظ از تاثیر آشکار نیروهای تکتونیکی جای گرفته اند .