داریوش ستارزاده - استادیار دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
لیدا بلیلان
بابک فدوی اخوان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

گردشگری موضوعی چند وجهی و میان رشته ای است که بخش های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، جغرافیایی و مدیریتی با آن در ارتباط هستند و رابطه ای متقابل بین آن ها و گرد شگری برقرار است. یکی از رشت ههایی که به طور مستقیم و غیر مستقیم تاثیر فراوانی در گسترش گردش گری دارد؛ معماری است. رابطه ی معماری و گردش گری چنان فشرده و عمیق شده است که امروزه در کشورهای مختلف، به ساخت بناهایی با کاربری های مختلف تجاری، تفریحی، اقامتی و دیدنی فقط با هدف جذب گردش گر و برای رفاه حال آن ها پرداخته م یشود.کشورهایی که آثار باستانی منحصر به فردی ندارند؛ دیگر نگران کم بودن جاذبه ی گردش گری شان نیستند بلکه با به کارگیری معماری مدرن و بنا به نیازهای روز مخاطبان و گردش گران، به ایجاد فضاهایی با جاذبه ی بسیار بالا برای گردش گران می پردازند و از نتایج اقتصادی آن هم به خوبی بهره می برند. این ها همه در حالیست که کشورما با چنین پیشینه تاریخی به گزارش سال 1100 مجمع جهانی اقتصاد که به رتبه بندی شاخص رقابت پذیری در صنعت توریسم و سفر میان 360 کشور جهان پرداخته بود، رتبه ایران را 100 تعیین نمود.این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بنیادی دو صنعت عظیم معماری و گردشگری در بستر جغرافیایی ایران به روش تحلیلی-توصیفی پذیرفت و نتایج مشخص نمود که معماری نقشاساسی در بین جاذبه های گردشگری ایران بازی می کند و بخش عمده ای از گردشگران به جهت دیدار از آثار معماری وارد ایران می شوند. همچنین در این پژوهش نتیجه حاصل گردید که در رابط هی معماری و گردش گری، علاوه بر آثار باستانی و آثار معماری مدرن، مسئله ی معماری پایدار و تاثیر آن بر کاهش هزینه های سفرهای گردش گری و افزایش کیفیت این سفرها نیز مطرح می باشد.

گردشگری، معماری، پایداری، توریسم، ایران