نقش منابع انسانی در توسعه پایدار روستایی

انسان به عنوان یک عنصر لاینفک و تعیین کننده در مناطق روستایی به شمار میرود و یکی از کلیدیترین عوامل در رشد یک منطقه و کشور میباشد که اغلب در تصمیم گیریها نادیده گرفته میشود. کشورهای پیشرفته به تجربه دریافتهاند که افزایش بهرهوری از طریق ارتقاء کیفیت نیروی کار سریعتر قابل تحقق است. اگر چه با جایگزین کردن ماشینآلات مدرن، تغییر و اصلاح خطوط، اجرای سیستمهای نوین انبارداری و ... می توان بهرهوری را بهبود بخشید اما باید توجه داشت که این موارد نیز به عنوان عوامل اصلی در گرو قابلیتها و انگیزه های منابع انسانی میباشد و به جرأت میتوان ادعا کرد که هر ماشینی در نهایت یک ظرفیت تعریف شده دارد که بیش از آن نمیتوان انتظار داشت اما ظرفیتهای انسان تا بینهایت است. در زمینه توسعه منابع انسانی دیدگاههای متفاوتی وجود دارد. در این مقاله ضمن اشاره به این دیدگاهها، سعی گردیده است که نقش نیروی انسانی در توسعه پایدار روستاها نیز تبیین گردد. جهت تامین و تربیت نیروی انسانی برای توسعه منابع انسانی در روستاها، افزایش دسترسی و توسعه آموزشهای مهارتی و خدمات فنی و مشاورهای معطوف به ایجاد اشتغال در مناطق روستایی، تشویق دانش آموختگان فاقد مهارت به اشتغال و کارآفرینی در مناطق روستایی، تشویق روستائیان به راهاندازی صنایع روستایی، اجرای پروژههای تجاری و توسعه خدمات روستایی،افزایش بهرهوری شاغلین در روستا میتواند مفید واقع شود.

Keywords:

توسعه روستایی , توسعه پایدار , منابع انسانی , منابع فیزیکی