بهناز طرفایی جزی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری (بهسازی و نوسازی) دانشگاه پیام نور مرکز اصفهان.
فریبرز شریفیان جزی - دکتری مواد صنعتی امیرکبیر (پلیتکنیک تهران)

تغییر و تحولات اجتماعی و اقتصادی و افزایش جمعیت جوامع و رشد فزاینده شهرها از یک طرف و پیشرفت های اخیر در شبکه حمل و نقل، فناوری و دیگر عناصر زندگی بشر از سوی دیگر، به طور روزافزونی نیاز به سفر و گردشگری و استفاده از ایام فراغت را ایجاد میکند. امروزه گردشگری یکی از امید بخشترین فعالیتهایی است که از آن به عنوان گذرگاه توسعه یاد می کنند. لزوم توجه به گردشگری روستایی در زمینه توسعه پایدار از مباحث جدید در دهه های اخیر می باشد. هدف اصلی پژوهش بررسی گردشگری روستایی در توسعه پایدار است. بدین منظور، تحقیق حاضر سعی دارد تا با شناسایی گردشگری روستایی، پیامدهای آن و ارائه رویکردهای توسعه روستایی، به توسعه اثرات مثبت و کاهش اثرات منفی این صنعت، ایجاد تعادل در توسعه و در نهایت دستیابی به توسعه پایدار بپردازد. این تحقیق کاربردی و با رویکرد توصیفی محض توام است؛ از این رو استناد اصلی در تحقیق، کتب و مقالات موجود در این زمینه است و اطلاعات مورد نیاز از اسناد و مدارک مکتوب و نیز اطلاعات شبکه جهانی (_اینترنت)جمع آوری شده است و تلاش دارد تا امکانترکیب یکپارچه سازی نتایج تحقیقات و پژوهش های موجود را فراهم کند. در مقاله حاضر به بررسی تعاریف توریسم و توریسم روستایی، فواید، آسیبها و راهکارهای توسعه توریسم روستایی پرداخته ایم. نتایج نشان داد که گردشگری روستایی می تواند با ایجاد فعالیت های مکمل کشاورزی، زمینه افزایش درآمد خانوارهای روستایی و اشتغالزایی را فراهم و در چارچوب توسعه روستایی مورد توجه قرار گیرد. از سویی دیگر نوع و میزان مداخله در ساختار اجتماعی و اقتصادی و محیطی روستا، می تواند اثرات مثبت و تبعات منفی را نیز به همراه داشته باشد که بایستی در فرایند برنامه ریزی توریسم روستایی مورد توجه قرار گیرد.

گردشگری، گردشگری روستایی، توسعه پایدار، روستا، توسعه روستایی