حسین کوهستانی - عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز دانشگاه تبریز
نادره قاسمی - دانشجوی دکترا توسعه کشاورزی دانشگاه تبریز

حکمرانی خوب الگوی جدیدی برای توسعه پایدار است که از طریق روابط متقابل و همکاری بین سه بخش دولت ،جامعه مدنی و بخش خصوصی باعث توسعه یک جامعه می گردد که در تمام سطوح جهانی ،منطقه ای ،ملی و محلی قابل اجرا است.با توجه به اینکه حکمرانی فرایند تصمیم گیری و اجرای تصمیمات بوده و کم رنگ بودن مشارکت روستاییان و نهاد های محلی در فرایند توسعه ازموثرترین و مهمترین مشکلات توسعه روستاها می باشد.حکمرانی خوب روستایی با زمینه سازی مشارکت مردم روستایی و بخش خصوصی ،باعث حل مشکلات روستاییان و توسعه روستا ها خواهد شد.در این مقاله پس از بررسی مفاهیم حکمرانی خوب و حکمرانی خوب روستایی ، مراحل شکل گیری حکمرانی خوب روستایی،چگونگی تاثیر آن بر توسعه روستایی ووضعیت حکمرانی در نواحی روستایی کشورمان بررسی گردیده است .روش تحقیق دراین مقاله استنادی بوده و از منابع داخلی و خارجی استفاده شده است.از مباحث فوق می توان نتیجه گرفت که حکمرانی خوب یک اصطلاح هنجاری است که باید براساس اقتضای بستر تعریف شود . در کشور مادوره پدر سالاریمترادف با نظام بزرگسالاری و حضور کدخدا و مباشردر روستاها، دوره دولت گرایی مقارن با دوره مشروطیت و آغاز دخالت دولت در روستا بوده ودوره حکمروایی همزمان باحضور بخش خصوصی در کنار بخش دولتی و ظهور نهادهای مردمی در نظام روستایی است.علارغم وجود موانع وچالش ها در مدیریت توسعه روستایی کشورمان،پتانسیل های خوبی برای پیاده سازی حمکرانی خوب روستایی وجود دارد و اینالگو می تواند راهکار مفیدی برای حل مشکلات مدیریت توسعه روستایی بوده و توسعه پایدار روستایی را تسریع نماید

حکمرانی خوب،حکمرانی خوب روستایی ،مدیریت توسعه روستایی