نقش فرآیندهای فضایی - مکانی بر گونه شناسی مسکن روستایی(مطالعه موردی: استان چهارمحال و بختیاری؛ شهرستان کیار)

معین مکانی- فضایی به شمار می روند. بدینسان، الگو و کارکردهای آن باید در پیوند با عرصه مکانی- فضایی روستا، مورد توجه قرار گیرد. سکونتگاه های روستایی به مثابه نظام های مکانی- فضایی، همچون همه نظام ها با توجه به موقعیت فضایی و نحوه و محل استقرار خود، به صور مختلف در معرض پویایی و دگرگونی مداوم قرار دارند و متأثر از موقعیت و جایگاه مکانی- فضایی، در گذر زمان همواره دستخوشتحولاتی شده اند و بر همین اساس مسکن روستایی نیز مانند هر پدیده دیگر، خواه ناخواه در معرض تحول و دگرگونی قرار می گیرد اما این تغییرات متناسب با امکانات و شرایط مختلف صورت می گیرد چراکه عوامل مکانی-فضایی گوناگونی در نحوه ساخت مسکن روستایی دخالت دارند.دراین تحقیق با استفاده از روشهای کتابخانهای و میدانی، دادههای آماری و اطلاعات لازم جمع آوری شدهاست. در روش کتابخانهای برای جمعآوری اطلاعات مورد نیاز به کتب، مقالات، گزارشات، اسناد، سالنامه های آماری و سایر منابع توجه شده و در روش میدانی نیز 01 روستای دهستان کیار غربی مورد مطالعه قرار گرفت و پس از تکمیل پرسشنامه اطلاعات بدستآمده با استفاده از نرم افزارSpssدادهپردازی شدهاند. نتایج حاصل از تحقیقات و بررسی فرضیات نیز حاکی از آن است که از میان پارامترهای مکانی-فضایی مولفه های اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی بیشترین و مولفه های طبیعی- اکولوژیکی کمترین تاثیرگذاری را بر گونه های مسکندر منطقه مورد مطالعه داشته اند؛ همچنین تغییر تاثیرگذاری فرآیندهای فضایی بر موقعیت های مکانی متفاوت مورد تایید می باشد.

Keywords:

فرآیند , فضایی- مکانی , مسکن روستایی , دهستان کیارغربی