تلفیق دو حکایت و ساخت حکایتی واحد شگردی دیگر از شگردهای داستان پردازی مولانا
Publish place: The 8th International Conference of the Iranian Persian Language and Literature Promotion Association
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 656
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISPL08_044
تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1393
Abstract:
مولوی در همه آثار برای بیان مفاهیم از حکایت کمک می گیرد. اکثر حکایات مولوی در متون متقدم ریشه دارند، وی هنگام بیان حکایت چندان به منابعش پایبند نیست و کم و پیش در آن ها دخل و تصرف می کند. گاهی این تغییر حکایت ماخذ به اندازه ای زیاد است که بازشناسی روایت منبع دشوار می نماید. در یکی از حکایت ها در دفتر چهارم مثنوی حکایت شیرین شدن میوه تلخ مولانا دو حکایت را با هم تلفیق نموده و یک حکایت مستقل دیگر پرداخته و به عبارتی صحیح تر ساخته است. در این حکایت مولانا با ترکیب کل حکایتی منسوب به ابوسلیمان مغربی با بخش پایانی حکایتی دیگر (که هر دو کتاب صفه الصفوه ابن جوزی آمده داستانی تازه با موضوعات و پیامهایی تازه ارائه نموده است.
Keywords:
Authors
حسن حیدرزاده سردرود
استادیار و زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :