نعمیه آقانوری - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس
وجیهه آقانوری - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان

صائب تبریزی ، شاعر پارسی گوی قرن یازده هجری و ملک اشعرای دربار شاه عباس دوم صفوی است. اشعار این شاعر غزلسرا در کنار مضمون سازی های فراوان خود، غالباً حاوی مفاهیم گوناگون دینی، عرفانی، اجتماعی و اخلاقی است و گاه چنین به نظر می رسد مضمون سازی های شعری به صورت ابزاری در خدمت بیان همین مفاهیم تربتی قرار گرفته اند این اشعار به دلیل زیبایی های ادبی خود و کاربردی بودن به سبب در برداشتن پیام، پس از گذشت قرن ها، هم چنان به صورت تک بیت از زیان افراد جامعه شنیده می شوند؛ بعضی از ابیات به سبب کثرت استعمال، کارکردی شیه ضرب المثل پیدا کرده آند. در این مقاله به این سوال پاسخ خواهیم داد که صائب تبریزی چه پیام هایی راف با چه شیوه های آموزشی در شعر خویش گنجانده است؟

آموزش ادبی، دیوان صائب تبریزی، مفاهیم تربیتی