محمد آهی - استادیار گروه ادبیات فارسی دانشگاه بوعلی سینا همدان
رویا سیفی - دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان باستانی

گویش درو جزء گویش های شمال غرب ایران محسوب می شود. که در روستای درو که منطقه خلخال بخش شاهرود واقع شده است بدان تکلم می شود.در این مقاله ساختار فعل این گویش مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که فعل در این گوش دارای مقوله های زیر است: شخص، شمار وجه، باب نمود، گذر و زمان، نشانه شخص و شمار در هر فعل همان شناسه فعل است که بیشتر همراه فعل می اید و در گوش درو وجه اخباری امری التزامی و تمنایی وجود دارد هم چنین فعل دارای نمودهای ساده، استمراری، نقلی و آغازی است. فعل مجهول با استفاده از ماده مجهول ساخته می شود. در گویش درو فعل در دو زمان حال و گذشته صرف می شود این گویش ساخت ویژه ای برای بیان آینده ندارد و از زمان مضارع اخباری برای بیان آینده استفاده می شود.

گویش درو، ساخت فعل، ساخت ارگاتیو، زمان آینده