بررسی تغییرات معنایی در واژگان زبان فارسی مطالعه موردی گلستان سعدی

هدف از انجام این پژوهش بررسی روند تغییرات معنایی در زبان فارسی از قرن هفتم هجری تا زمان معاصر است به این منظور، انواع تغییرات مفهومی صورت گرفته در این بازه زمانی، براساس معنای واژه های موجود در کتاب گلستان سعدی به تصحیح غلامحسین یوسفی، و هم چنین براساس معنای معاصر همان واژه ها در فرهنگ لغات دهخدا، معین، سخن و مشیری استخراج و جهت تحلیل در پنج گروه تخصص، توسع، ترفیع، تنزل و تغییر معنایی طبقه بندی شدند. نتایج حاصل از تحلیل آماری داده ها نشان می دهد که از میان انواع تغییرات اشاره شده ، تخصیص معنایی با میزان 63% به طور چشمگیری بیشتری از سایر تغیرات رخ داده است. به این ترتیب می توان این گونه استنباط کرد که گویشوران زبان فارسی در این بازه زمانی حوزه معنایی واژگان خود را محدودتر کرده اند تا واژه ها برای بیان دقیق تر مفاهیم ذهنی کارایی بیشتری داشته باشند. هم چنین، این تحقیق نشان می دهد که سیر تغییر زبان فارسی در طول قرون گذشته به سمت رشد و غنای واژگانی بوده است.

Keywords:

معنی شناسی تاریخی , حوزه های معنایی , تغییر معنایی , گلستان سعدی