جلوه های رمانتیسم در شعر فریدون مشیری

رمانتیسم در ایران همانند رمانتیسم اروپایی حاصل تغییر شرایط اجتماعی و سیاسی بود که سعی برگذار از سنت و قواعد آن به سوی تجدد و نوگرایی داشت. بنیان گذار شعر رمانتیک ایران نیما یوشیج بود که اثر رمانتیک او افسانه در کنار سایر اشعار رمانتیک شاعران معاصر از جمله ایده آل عشقی شاهکارهای شعر رمانتیک ایران به شمار می روند. شاعران بسیاری بعد از نیما و به تبعیت از او به سرودن اشعار رمانتیک پرداختند. از جمله ی این شاعران فریدون مشیری است که در شعر رمانتیک علاوه بر نیما پیرو فریدون توللی، نادر نادرپور و سایر پیشگامان شعر رمانتیک در دهه های 20 و 30است. شعر رمانتیک دارای دو گرایش فردی و اجتماعی است گرایش معروف مشیری در شعر رمانتیک خصوصاً در دوره ی اول شاعری وی بیشتر رمانتیک فردی و تغزلی است شعر اجتماعی او در بردارنده ی حس همدردی با مظلومان و دفاع از انسانیت و دیگر مولفه های انسانی شعر رمانتیک است و این نشان می دهد که رمانتیسم مشیری محدود به گرایش های فردی و عاشقانه نمی شود، بلکه جنبه های عام اجتماعی وانسانی را نیز در بردارد.

Keywords:

فریدون مشیری , رمانتیسم فردی , رمانتیسم اجتماعی , مولفه های انسانی , شعر