بررسی میزان تاثیر نظام واکه ای و الفبایی زبان اردو به عنوان زبان مادری در یادگیری نوشتار واکه های زبان فارسی توسط اردوزبانان سه سطح زبان آموزی

هدف از این پژوهش بررسی میزان تاثیر نظام واکه ای و الفبایی زبان اردو به عنوان زبان مادری در یادگیری نوشتار زبان فارسی توسط اردوزبانان در سه سطح زبان آموزی می باشد. این پژوهش با استفاده از فرضیه های تحلیل مقابله ای و براساس رویکرد تحلیل خطا به بررسی و تحلیل پیکره ای از متون نوشتاری (املا، انشا، جمله نویسی و برگه های امتحان) 15 اردوزبانان مرداهل کشور هندوستان در سه سطح زبان آموزی بامتوسط سنی 26-22 سال می پردازد. داده های مورد نظر نیز با استفاده از روش نمونه گیری و خوانگیخته گردآوری شده است . نتایج پژوهش نشان می دهد که: بیشترین میزان خطاهای ناشی از زبان مادری، در سطح مبتدی زبان آموزی مشاهده می شود. در طی فرایند رشد سطح زبان آموزی، از میزان خطاهای واکه ای افراد کاسته می شود بیشترین میزان تاثیر زبان مادری در زمینه واکه و نویسه هایی است که در زبان مقصد وجود دارند اما در زبان مادری وجود ندارد.

Keywords:

نظام واکه ای , نظام نوشتاری , زبان مادری , زبان اردو , تحلیل مقابله ای , تحلیل خطا , خطای واجی