مهدی اسدی - کارشناس ارشد اقلیم شناسی، دانشگاه حکیم سبزواری
محمد تیمور پور رزدابی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی، دانشگاه حکیم سبزواری
مریم خسرویان - دانشجوی کارشناسی ارشد اقلیم شناسی کاربردی، دانشگاه حکیم سبزواری
محمد باعقیده - استادیار اقلیم شناسی، دانشگاه حکیم سبزواری

با اتمام انرژی های فسیلی در آینده، استفاده از انرژی های نو تجدید شونده ضروری است. در این بین، برخی مناطق مانند استان سیستان و بلوچستان پتانسیل مناسبی جهت استفاده از انرژی باد را دارد. در این مقاله، سعی شده مناطق محدودیت دار برای احداث مزارع بادی در استان سیستان و بلوچستان مورد شناسایی قرار بگیرند. برای اینکار 4 معیار جغرافیایی، زیست محیطی، اقتصادی- اجتماعی و زمین شناسی در نظر گرفته شد و نقشه نهایی با استفاده از قابلیت های نرم افزار ARC GIS به چهار سطح محدودیت بسیار کم، محدودیت کم، محدودیت زیاد و محدودیت بسیار زیاد طبقه بندی گردید.

مزارع بادی، سیستم اطلاعات جغرافیایی، بولین