مالک کرد - دانشجوی کارشناسی ارشد پترولوژی، دانشگاه صنعتی شاهرود ( سخنران )
حبیب الله قاسمی - استادیار دانشکده علوم زمین دانشگاه صنعتی شاهرود

تودة گرانیتوئیدی چشمه بید به مساحت 150 کیلومترمربع ، در 35 کیلومتری جنوب شرق زاهدان در استان سیستان و بلوچستان و در زون فلیش شرق ایران واقع شده است . این توده دارای طیف ترکیبی متنوع متشکل از دیوریت، کوارتزدیوریت، گرانودیوریت ، مونزوگرانیت و سیینوگرانیت می باشد . توده مزبور فلیشهای دگرگون شده ائوسن میانی را قطع کرده و دگرگونی مجاورتی بارزی را در آنها بوجود آورده است . سنگهای گرانیتوئیدی این توده به دو گروه مجزای دیوریتی کوارتزدیوریتی و گرانیتی تقسیم می شوند . شواهد صحرایی، پتروگرافی و خصوصاً ژئوشیمیایی حاکی از ماهیت کالکوآلکالن متاآلومین کوارتزدیوریتها و منشأ آذرین گوشته ای آنهاست . بعلاوه، همین شواهد حاکی از ماهیت کالکوآلکالن، پرآلومین، منشأ پوسته ای ( ناشی از ذوب بخشی فلیشها ) و اختلاطی ( اختلاط بخش تفریق یافته ماگمای دیوریتی و مذاب پوسته ای ) گرانیتهاست . نسبتهای ایزوتوپیSr 87 /Sr 86این سنگها نیز از 0/7048 تا 0/7065 متغیر بوده، نتیجه گیری فوق را تأیید می نمایند . دیاگرامهای مختلف تمایز محیط تکتونیکی نیز جایگاه گرانیتوئیدهای قوس های آتش فشانی (VAG) حاشیه قاره را برای آنها محرز می نمایند