اعظم احمدی - کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه پیام نور
پروانه دانش - دکترای جامعه شناسی و عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور

می توان کیفیت زندگی را متاثر از مجموعه عواملی دانست که اساس پویایی زندگی در یک جامعه را شکل می دهد. در این مقاله به مقوله کیفیت زندگیف به عنوان یکی از شاخص های مهم در توسعه پایدار پرداخته شد. انجام پزوهشی جامع در این زمینه با توجه به مقتضیات جامعه ایران، امری ضروری است. برای ارزیابی نقش کیفیت زندگی در توسعه پایدار شاخص هایی از جمله شاخص های اجتماعی ، سیاسی، اقتصادی، زیست محیطی و حمل و نقل مورد سنجش قرار می گیرد. در این پژوهش ارزیابی شاخص های اجتماعی کیفیت زندگی، از قبیل سلامت اجتماعی، سرمایه اجتماعی، رفاه اجتماعی، حمایت اجتماعی... را مد نظر قرار دادیم تا نقش کیفیت زندگی را در رسیدن به توسعه پایدار بسنجیم. این مطالعه با روش توصیفی- تحلیلی انجام شد که پس از بررسی ادبیات موضوع در سطح گسترده، به دنبال پاسخگویی به این سوالات بودیم ابعاد و شاخص های کیفیت زندگی چیست؟ توسعه پایدار بر چه اساسی تعریف می شود؟ و در نهایت کیفیت زندگی چه نقشی را در توسعه پایدار ایفا می کند؟ در نهایت پس از بررسی و مطالعه موضوع به این نتایج دست یافتیم: مفهوم کیفیت زندگی، مفهومی چند جانبه و چند بعدی می باشد و از دو بعد عینی و ذهنی تشکیل شده است که مورد توافق صاحب نظران قرار گرفته است و هر کدام از انها ابعاد و شاخص های متعدد و کم و بیش مشابهی را برای مفهوم سازی کیفیت زندگی در نظر گرفته اند. شاخص های کیفیت زندگی نسبت به سطح توسعه یافتگی جامعه متفاوت است و با به وجود آمدن معیارهای جدید کیفیت زندگی در حال تغییر هست. یکی از مهمترین اهداف مدیریت و برنامه ریزی هر جامعه ای دستیابی افراد آن جامعه به کیفیت زندگی مناسب و پایدار است. کیفیت زندگی یکی از اهداف اصلی توسعه پایدار می باشد.

کیفیت زندگی، توسعه پایدار، سرمایه اجتماعی، رفاه اجتماعی، سلامت اجتماعی، حمایت احتماعی