مهدی شکری - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته مشاوره تحصیلی، دانشگاه محقق اردبیلی
علی رضایی شریف - استادیار دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه علوم تربیتی

این پژوهش با هدف تعیین رابطه رضایت شغلی با خود کار آمدی مشاوران انجام گرفت. روش مورد استفاده در این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مشاوران مقطع راهنمایی و دبیرستان آموزش و پرورش ناحیه 1 و 2 شهر اردبیل می باشد. از بین جامعه نمونه ای به حجم 60 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها نیز از پرسشنامه رضایت شغلی گنجی و مقیاس خودکارآمدی شرر استفاده گردید. نتایج یافته ها نشان داد که بین رضایت شغلی و خودکارآمدی رابطه مثبت معناداری وجود دارد یعنی با افزایش رضایت شغلی، خودکارآمدی نیز افزایش می یابد و هم چنین تحلیل رگرسیون نشان داد که در مجموع رضایت شغلی 0/014 از واریانس میزان خود کار آمدی مشاوران را تبیین می کند.

خودکارآمدی ، رضایت شغلی ، مشاوران مدارس