علی اکبر عجم - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور، ایران

مقدمه: با توجه به تغییرات و پیشرفت های سریعی که در علوم روی می دهد دانشجویان ما نیازمند روش هایی هستند که از طریق آنها به مهارت های یادگیری دست یابند تا خود بتوانند علوم را بهتر و سریع تر و همگام با پیشرفت ها بیاموزند. هدف از این پژوهش تبیین ابعاد مختلف یادگیری همیارانه و دلالت های ان برای نظام اموزش عالی بوده استو روش پژوهش : برای این امر از روش پژوهش نظریه های استفاده شده است . هدف پژوهش نظریه خلق و نقد طرحواره های مفهومی است که ماهیت بنیادی و ساختار پدیده ها و فرایندهای برنامه درسی را قابل فهم کنند. نتایج این پژوهش نشان داد که در روش یادگیری از طریق همیاری، دانشجویان از طریق همکاری و مشارکت در قالب گروه ها به یادگیری می رسند و در قبال یادگیری یکدیگر احساس مسئولیت می کنند زمانی که همکلاسی هایشان نیاز به کمک داشته باشند به کمک انها می شتابند و موفقیت دیگران موفقیت انها و شکست دیگران شکست انها محسوب می شود. این موارد ضرورت شناخت و کاربرد روش های فعال از جمله روش یادگیری از طریق همیاری را می رساند. نتیجه گیری : به دلیل حاکمیت روش های سنتی در مدارس ایران ضرورت توسعه روحیه رفاقت و همکاری و رشد مهارت های اجتماعی، شناخت ، مطالعه و کاربرد این رویکرد در کلاس درس در همه مقاطع و رشته های تحصیلی و رشته های بیش از پیش اهمیت دارد.

یادگیری همیارانه، یادگیری فعال، مشارکت، دانشجویان، کیفیت، اموزش عالی