تاثیر روش تدریس همیاری بر انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر در درس مطالعات اجتماعی پایه سوم ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روش تدریس همیاری بر انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر در درس مطالعات اجتماعی پایه سوم ابتدایی به روش شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه انجام شده است. جامعه آماری این پزوهش عبارتند از کلیه دانش آموزان پسر پایه سوم مشغول به تحصیل در سال 93-92 مدارس ابتدایی دولتی شهرستان زاوه که تعداد آنها برابر با 1180 دانش آموز می باشد. نمونه آماری در این پزوهش تعداد 40 نفر از این دانش آموزان بوده که برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد. به این صورت که ابتدا فهرستی از مدارس ابتدایی موجود در شهرستان زاوه انتخاب شد و سپس از بین این مدارس دو کلاس پایه سوم به تصادف انتخاب شدند که یکی به عنوان گروه آزمایش و دیگری به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه انگیزه تحصیلی هارتز و آزمون پیشرفت تحصیلی در درس مطالعات اجتماعی صورت گرفته است. در این پژوهش پایایی پرسشنامه انگیزه تحصیلی با استفاده از آلفای کرانباخ 0/88 به دست آمد. از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون و همچنین آزمون t مستقل و تحلیل کوواریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد و سطح معنی داری آماری (0/05= الفا) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که روش تدریس همیاری بر جنبه درونی انگیزه تحصیلی تاثیر داشته است. ولی بر جنبه بیرونی انگیزه تحصیلی تاثیر ندارد. همچنین روش تدریس همیاری بر پیشرفت تحصیلی تاثیر مثبت دارد. و بین انگیزه تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معنی داری وجود دارد.