زینب مهربان - کارشناس ارشد جامعه شناسی
لیلا بهمنی - کارشناس ارشد جامعه شناسی
فاطمه خرم آبادی - کارشناس ارشد جامعه شناسی

مقاله ی پیش رو، با روش کتابخانه ای به تحلیل ارتباط و همبستگی بین دو مفهوم شایسته سالاری و توسعه پایدار می پردازد. تحقیقات و بررسی های انجام گرفته حول دو محور مذکور نشان می دهد که منابع انسانی ارزشمندترین منبع یک جامعه محسوب می شوند که با تلاش و کوشش خود و ایجاد هماهنگی در بکارگیری دیگر اجزاء جامعه، اهداف آن را تحقق بخشیده و در آن حرکت، نشاط و پویایی ایجاد می کنند. قرار دادن افراد در جایگاه های کاری مناسب با قابلیت ها، تجارب و توانمندی های آنها، می تواند گامی مؤثر و بلند در راستای رسیدن جامعه به توسعه پایدار باشد. قرار گرفتن افراد شایسته در جایگاهی متناسب و درخور شأن، موجب شکل گیری روحیه ی امید و خلاقیت در فرد شده و نقش مهمی را در ایجاد انگیزه و اشتیاق به کار و تلاش در افراد و نهایتاً بهره برداری مطلوب از منابع انسانی دارد. بدیهی است هر جامعه ای که بخواهد به این مهم نایل گردد باید در ابتدا به توسعه درون خود یعنی توسعه فرهنگ و منابع انسانی بپردازد و جوامعی که شایسته سالاری و عدالت سازمانی را به انجام برسانند پیروز عرصه توسعه در جهان امروز خواهند شد.

منابع انسانی، شایسته سالاری، توسعه پایدار