شیوه های تربیتی و عزت نفس دانش آموزان بزرگ سال

مقدمه : شیوه هایی تربیتی به نوعی ساختار روانی و شخصیتی کودکان را شکل میدهد و می تواند مخرب یا سازنده باشد بر این اساس پژوهش حاضر به بررسی این رابطه می پردازد. هدف : پژوهش با هدف بررسی رابطه بین شیوه های تربیتی والدین و عزت نفس کودکان انجام شده است. روش : این پژوهش از نوع تحقیقات علی-مقایسه ای است. جامعه آماری شامل والدین کلیه دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر ورامین، در سال تحصیلی 92-1391 بودند. از بین جامعه هدف تعداد 111 نفر دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه فرزندپروری بامریند و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها بیانگر آن است که بین عزت نفس و شیوه های فرزند پروری دموکرات(قاطع) و استبدادی رابطه معنا داری مثبت در سطح (0/01>=a) است همچنین بین عزت نفس و شیوه فرزند پروری سهل گیر رابطه معنا داری منفی در سطح (0/05>=a) وجود دارد. نتیجه گیری: هر یک از شیوه های تربیتی اثرات مشخص و ماندگاری بر عزت نفس و در مجموع بر شاکله شخصیتی کودکان دارند براساسنتایج مطالعه حاضر، به نظر میرسد اثرات مخرب و منفی شیوه های تربیتی سهل گیرانه و مستبدانه بیشتر است و گفته میشود شیوه فرزندپروری، شیوه مقتدرانه (قاطع)والدین که یک شیوه دوستانه، صمیمی همراه با نظارت و قاطعیت است، تاثیر مطلوبی بر عزت نفس و شخصیت کودکان دارد.

Keywords:

شیوه های فرزندپروری , عزت نفس , کودکان