علی رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش خوردگی ، بخش مهندسی مواد ، دانشگاه شیراز
محمود پاکشیر - دانشیار ، بخش مهندسی مواد ، دانشگاه شیراز

به فرایند خوردگی که در آن ارگانیسم های زنده شروع روند خوردگی را موجب می شوند یا آن را شدت می بخشند خوردگی بیولوژیکی گفته می شود. فولینگ که نتیجه تجمع رسوبات روی سطح ماده است به نوعی مترادف با خوردگی بیولوژیکی است. هم ارگانیسم های درشت (خزه دریایی) و هم ارگانیسم های کوچک (باکتری ها) موجب خوردگی بیولوژیکی و فولینگ می شوند و بیوفیلم ایجاد می کنند. بیوفیلم به اجتماعی از سلول های میکروبی گفته می شود که به محکمی به سطحی اتصال پیدا می کنند . با گذشت زمان ارگانیسم های درشت تر نیز به این مجموعه می پیوندند و بیوفیلم ضخیم تر می شود. از جمله راه های مقابله با فولینگ استفاده از رنگ هایی با ترکیبات ضد جلبک، ضد باکتری و... می باشد که به رنگ های ضد خزه موسومند. در نتیجه در پیدا کردن فرمول رنگ مناسب باید دو نکته را همرمان مورد توجه قرار داد: 1- کارایی مطلوب رنگ در محافظت سطح ماده از هجوم ارگانیسم ها در آب دریا و جلوگیری از تشکیل بیوفیلم .2 سازگاری رنگ با محیط زیست (عدم استفاده از ترکیبات سمی مانند TBT و بعضی ترکیبات حاوی مس). در این تحقیق با به کار گیری نانوذرات اکسید روی (که خواص ضد فولینگ ، ضد خوردگی، ضد سایش و ضد فرابنفش مطلوبی دارد . با رزین و هاردنر اپوکسی و با نسبت های 3 درصد و 5 درصد نانو ذرات اکسید روی در رزین و به کمک توزیع مناسب نانوذرات در رزین با کمک دستگاه آلتراسونیک به یک ترکیب رنگ بهینه برای مبارزه با فولینگ دست یافته و سپس با تست امپدانس الکتروشیمیایی با الکترود مرجع نقره- کلرید نقره و با یافتن نمودار نایکویست خواص پوشش حاصل و مقاومت به خورگی آن بررسی شد و همچنین مقاومت رنگ در محیط آب دریای واقعی به مدت چهار ماه با محلول آب دریا بررسی شد و نتایج مناسبی از مقاومت خوردگی رنگ مشاهده شد. رنگ بر نمونه هایی از فولاد کم کربن اعمال شده است. نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی گویای توزیع مناسب نانوذرات اکسید روی در زمینه رزین می باشد.

میکروارگانیسم ها و بیوفیلم ، رنگ های ضد خزه، نانو ذرات اکسید روی، رزین اپوکسی، تست های امپدانس الکتروشیمیایی