اثر استفاده از سطوح مختلف نانوسلنیوم بر فعالیت هضمی میکروارگانیسم های شکمبه گاومیش خوزستانی

هدف از انجام آزمایش حاضر بررسی اثر سطوح مختلف نانوسلنیوم بر فعالیت هضمی میکروارگانیسم های شکمبه گاومیش خوزستان بود. در این آزمایش از سطوح 0، 0/2، 0/4 و 0/6 پی پی ام نانو سلنیوم در جیره ای با ترکیب 29 درصد جو، 25 درصد سبوس، 20 درصد کاه گندم ، 25 درصد سیلاژ ذرت و یک درصد مکمل معدنی و ویتامینی استفاده گردید. قابلیت هضم ماده خشک و قابلیت هضم دیواره سلولی جیره مورد نظر پس از ثبت زمان های انکوباسیون، مقدار گاز تولیدی با استفاده از معادله منک و همکاران (1979) تعیین گردید. داده های آزمایش شامل پتانسیل تولید گاز از بخش قابل تخمیر، نرخ تولید گاز، تجزیه پذیری ، نسبت تجزیه واقعی سوبسترا به حجم گاز تولید شده و توده میکروبی در قالب طرح کاملا تصادفی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که پتانسیل تولید گاز از بخش قابل تخمیر، نرخ تولید گاز و نسبت تجزیه واقعی سوبسترا به حجم گاز تولید شده تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت در حالی که تجزیه پذیری و تولید توده میکروبی به طور معنی داری در تیمارهای مختلف متفاوت بود (0/05>P) . بدین صورت که تجزیه پذیری دیواره سلولی و تولید توده میکروبی در تیماز تغذیه شده با 0/4 پی پی ام نانوسلنیوم به طور معنی داری بیشتر از سایر تیمارها بود و تیکار 0/2 پی پی ام نانوسلنیوم کمترین مقدار تجزیه پذیری به خود اختصاص داد (0/05>P).

Keywords:

نانوسلنیوم , تولید گاز , پروتئین میکروبی , تجزیه دیواره سلولی