نرگس حجی پناه - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه فردوسی
زینب رستگاریان - دانشجوی کارشناسی ارشدجغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زابل
محمد رضا غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه فردوسی

به موضوع مشارکت مردم در امور محلی از یک دهه قبل تاکنون به عنوان عامل اساسی در بررسی های توسعه پایدار توجه شده است. که در این باره دولتها و نهادهای محلی می توانند همانند وسیله ای مطمعن برای شرکت مردم در تصمیم گیری محلی نقش مهمی ایفا کنند طوری که به ایجاد نهادهای در سطح محلی و مشارکت دادن مردم در امور به عنوان یک عامل اساسی در بررسی های توسعه توجه شده است. حفاظت از محیط زیست و بهرهبرداری بهینه از منابع طبیعی، از ضرورت های توسعه پایدار در تمامی سطوح از جمله سطوح منطقه ای به شمار میرود. مواد زائد جامد و پسماندهای شهری مهمترین عامل آلودگی خاک و آبهای زیرزمینی می باشد. توجه به محیط زیست و حفظ سلامتی انسان و کلیه موجودات کره زمین یکی از اصول اساسی در بقای زندگی و استفاده از مواهب خدادادیاست که این مهم تحقق نمی یابد مگر از طریق ایجاد نهادهای محلی در سطح شهر و درگیر کردن مردم در انجام امور شهری، که کنترل آلودگیهای محیط از جمله پسماندهای شهری بخش مهمی از این وظیفه را تشکیل می دهد و این مهم جایگاه ویژه ای را در علوم و فنون جدید به خود اختصاص داده ؛ بر همین مبنا این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی مبتنی بر مشاهدات کتابخانه ای به بررسی نقش و جایگاه نهادهای محلی در نحوه مدیریت پسماند های شهری در راستای توسعه پایدارمی پردازد. و نتایج این پژوهش حاکی از این است که در حال حاضر نهادهای محلی در نحوه مدیریت پسماند شهری جایگاه و نقش شناخته شده ای ندارند؛ در نهایت راهکارهای و پیشنهاداتی برای این معضل مهم شهری ارائه می گردد.

نهادهای محلی، مدیریت پسماند، توسعه پایدار