حامد مقدم - کارشناس ارشد سازه دانشگاه علوم و تحقیقات واحد بروجرد
سهیل منجمی نژاد - عضو هیات علمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
عباس اکبرپور - عضو هیات علمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

جداگر لرزه ای یکی از شیوه های نوین جهت کنترل لرزه ای غیرفعال سازه ها می باشد. این مطالعه از این جهت اهمیت دارد که می توان از نتایج آن برای پیش بینی تقاضای لرزه ای جابجایی مرکز سختی سامانه جداسازی شده در حوزه نزدیک گسل و ارائه یک شاخص خرابی با دقت قابل قبول در سازه های جداسازی شده تحت زلزله حوزه نزدیک استفاده نمود که این تقاضای لرزه ای تحمیل شده بر سازه جداسازی شده در اثر زلزله های نزدیک گسل درضوابط کنونی آیین نامه های طرح لرزه ای لحاظ نشده است. نتایج ارائه شده در این نوشتار حاصل از 59 رکورد با مقادیر متفاوت خصوصیات مهندسی و تحت پریود پالس های مختلف می باشد. در این مطالعه اثرات مشخصات زلزله حوزه نزدیک از جمله دامنه های شتاب و سرعت و مقدار پریود پالس در پاسخ سازه جداسازی شده بررسی شده است. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که پارامتر PGV,PGA پریود پالس زلزله حوزه نزدیک به همراه هم، بیشترین همبستگی با تقاضای لرزه ای سازه جداسازی شده و پارامترهای PGV و PGA و PGV/PGA همبستگی کمتری را با تقاضای لرزه ای سازه جداسازی شده دارد. از نتایج مهم دیگر می توان به لزوم عدم صرف نظر از پارامتر مهم پریود پالس در زلزله های حوزه نزدیک و ضعف روش های تحلیل استاتیکی که دیدگاهی از نوع PGA به رکوردها دارند، اشاره نمود

جداگر لرزه ای، زلزله حوزه نزدیک، تقاضای لرزه ای، پریود پالس، جابجایی تراز جداگر