مهدی ملاباقر مخملباف - دانشجوی کارشناسی ارشد خاک و پی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
محمود نیکخواه شهمیرزادی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
محمد عظیمی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران آب و فاضلاب دانشگاه شهید بهشتی

به طور کلی تعیین ظرفیت باربری پی های سطحی به دو عامل ظرفیت باربری نهایی و نشست مجاز بستگی دارد. در مواقعی که نسبت طول به عرض شالوده ها بزرگ باشد. [عرض شالوده نسبت به طول آن کوچک باشد} ظرفیت باربری نهایی پارامتر کنترل کننده است. اگر این شالوده ها روی رس نرم قرار گیرند، دچار نشست های قابل توجهی می شوند. در عمل روشهای مختلفی برای بهبود ظرفیت باربری و نشست پی های سطحی واقع بر خاک رس وجود دارد یکی از این روش ها استفاده از یک ترانشه ی دانه ی زیر فونداسیون می باشد